Τι είναι rock; Σίγουρα κάτι παραπάνω από ένα είδος μουσικής. Kάτι παραπάνω απ᾽ ασύστολο headbanging μπροστά από μία σκηνή, κάτι παραπάνω απ᾽ τη γνωστή φράση ‟Sex, Drugs & Rock 'n' Roll”. Το rock είναι κουλτούρα, είναι επανάσταση. Είναι η κοσμοθεωρία των ανθρώπων, που μένουν νέοι στο πνεύμα κι όχι στο σώμα.
Το
rock είναι έκφραση. Mπορείς ν᾽ αντιληφθείς
την κουλτούρα αυτής της ιδεολογίας σ᾽
όλα τα είδη της τέχνης. Αρκεί να προσέξεις
πού κοιτάς.
Είναι
ο τρόπος που οι νέοι ζουν κι εκφράζονται.
Καθετί που κυλάει στις φλέβες σου κι
έχεις την ανάγκη να το εξωτερικεύσεις
με τον τρόπο που γουστάρεις, είναι rock.
Ακόμα κι η αναρχία εμπίπτει σ᾽ αυτή την
ιδεολογία, γιατί εκφράζει μια άλλη
οπτική.
Το
να είσαι ροκάς, σημαίνει πως ζεις με
τους κανόνες που ορίζεις εσύ για το
άτομό σου και μόνο. Δε σε νοιάζει ν᾽
αποδείξεις ποιος είσαι, από πού ήρθες,
δε σε νοιάζει προς τα πού πηγαίνεις,
εφόσον ζεις τη ζωή με τον τρόπο που
γουστάρεις κι οι επιλογές σου, καθώς κι
οι συνέπειες επηρεάζουν μόνο εσένα και
κανέναν άλλον.
Ζεις
για σένα, χωρίς να δίνεις δεκάρα για το
τι λένε οι άλλοι.
Όλοι
στη ζωή μας ήμαστε και, ίσως, κάποιοι να
είμαστε ακόμα, rock οντότητες. Τους
περισσότερους μας κατάπιε η ραγδαία
εξέλιξη της σύγχρονης κοινωνίας.
Ξεχάσαμε
ή απαρνηθήκαμε την αξία της έκφρασης,
της επανάστασης για να υποκύψουμε στον
καταναλωτισμό. Γίναμε εργασιομανείς,
προκειμένου να εξασφαλίσουμε ένα
καλύτερο μέλλον στους απογόνους μας.
Τι
μέλλον μπορεί να έχει ένα παιδί που απ᾽
τα γενοφάσκια του φοράει παρωπίδες και
κυλάει μαζί με το ρεύμα; Δε θα μάθει ποτέ
ν᾽ αγωνίζεται, να διεκδικεί, να
διαφοροποιείται. Δε θα αποκτήσει ποτέ
τη μοναδική προσωπικότητα που του
αξίζει.
Μεγάλωσα
σε μία οικογένεια που μου έμαθαν ζω με
ουσία και χωρίς να κλείνομαι σε στερεότυπα.
Ο πατέρας μου, παλιός ροκάς, ήταν το
άτομο εκείνο που θα έβγαινε από το σπίτι
με το αμάνικο τζιν μπουφάν και τις
κονκάρδες συγκροτημάτων. Ήταν εκείνος
που οδηγούσε την παλιά μηχανή μεγάλου
κυβισμού, και έτρεχε στο δρόμο χωρίς να
τον νοιάζει ποιος θα τον κοιτάξει και
τι θα πει. Ήταν ο άντρας που θα με έπαιρνε
στη συναυλία με τους ροκάδες φίλους του
και θα με έβαζε στους ώμους του για να
δω το αγαπημένο του συγκρότημα. Εκείνος
που με δίδαξε ότι δεν πρέπει να με νοιάζει
η εξέλιξη της σύγχρονης κοινωνίας
απαραίτητα, ότι δεν πρέπει να γίνω δέσμια
του καταναλωτισμού και υποχείριο της
εργασιομανίας και με έμαθε έτσι, ώστε
να είμαι έτοιμη να το μεταφέρω στους
απογόνους μου.
Μεγαλώνοντας
και, φοιτήτρια πλέον, δεν έχω αποβάλλει
αυτή τη νοοτροπία. Δεν κλείνομαι σε
καλούπια για το πώς θα πρέπει να ντυθώ,
να βαφτώ, να συμπεριφερθώ. Είμαι αυτή
που είμαι και σε όποιον αρέσω! Αυτό
εξάλλου είναι και η νοοτροπία του ροκ.
Γουστάρω να πίνω τη μπίρα μου ακούγοντας
χαλαρά τα συγκροτήματα που μου αρέσουν,
να πηγαίνω σε συναυλίες με τους φίλους
μου- ή και μόνη μου, γιατί είμαι rock τυπάκι στην τελική. Αγαπώ το να κάνω
πράγματα για μένα και δεν ψάχνω να βρω
μια «δουλίτσα», απλά για να φανώ ως
χρήσιμο μέλος της κοινωνίας που προσπαθεί
να μου επιβληθεί.
Σαν
ενήλικη λοιπόν, συνειδητοποιημένη
πλέον, θα σας πω απλά ότι δε σκοπεύω να
αλλάξω. Σκοπεύω να είμαι ένα «αλάνι» με σκισμένα τζιν και ακραίες συμπεριφορές
και να το μεταδώσω και στα παιδιά που
θα κάνω μια μέρα. Γιατί το rock δεν είναι
μια φάση, είναι ο τρόπος που μας κάνει
να ζούμε και να νιώθουμε ελεύθεροι!
