Η
αναγνώστριά μας Στέλλα γράφει:
Καλησπέρα!
Εδώ και καιρό
με προβληματίζουν πολλά. Είμαι άνεργη, χωρίς σχέση κι έχω λίγες φίλες. Χώρισα
πριν 1,5 χρόνο κι ακόμα δεν τον έχω ξεπεράσει. Τι μπορώ να κάνω γιʾ αυτό;
Και κυρίως
πώς να βρω την αυτοπεποίθησή μου και τον εαυτό μου που όλοι μου λένε πως μου λείπουν;
Ευχαριστώ
εκ των προτέρων
Η ομάδα
των ψυχολόγων απαντά:
Στέλλα,
Κατ’
αρχάς να σʾ ευχαριστήσω για το γράμμα σου και να σου πω πως η προτίμησή σου μας
τιμά.
Λοιπόν,
έχουμε και λέμε. Σε προβληματίζουν πολλά, κι είναι όλα πολύ σημαντικά, καθώς δε
σε αφήνουν να σκεφτείς παραγωγικά και να προχωρήσεις στη ζωή σου, τόσο
επαγγελματικά, όσο κοινωνικά και ερωτικά.
Δυστυχώς,
όμως, όσο βάρος και να έχουν όλα αυτά τα θέματα, δε θα μπορέσω παρά να σου δώσω
γενικές απαντήσεις/τρόπους αντιμετώπισης, επειδή δεν έχω περισσότερες
πληροφορίες (πράγμα το οποίο διορθώνεται αν έρθεις ξανά σε επικοινωνία μαζί μας
με περισσότερα στοιχεία).
Οπότε
ελπίζω νʾ ακούσεις κάτι που πραγματικά θα σε βοηθήσει.
Όσον
αφορά τα επαγγελματικά, η κατάσταση είναι δύσκολη κι αυτό είναι γενικό
φαινόμενο. Δεν είσαι μόνη σ’
αυτό. Δε γνωρίζω άνθρωπο αυτή τη
στιγμή ο οποίος να είναι ικανοποιημένος σʾ αυτό τον τομέα, είτε δουλεύει, είτε
όχι.
Η αγορά
εργασίας αυτή τη στιγμή είναι ένας χώρος περίεργος. Είναι δύσκολο τόσο το να
βρεις κάτι να απασχοληθείς, όσο και το να το διατηρήσεις.
Αυτό που
θα μπορούσες να κάνεις σε πρώτο χρόνο, είναι να κάνεις μία καλή εκτίμηση τόσο
του τι θέλεις, όσο και του τι προσόντα διαθέτεις. Έπειτα, στρέψε την προσοχή
σου στον κοινωνικό σου κύκλο. Ακόμα και αν δεν υπάρχει κάποιος που θα μπορούσε
να βοηθήσει στο άμεσο περιβάλλον, τουλάχιστον θα έχεις κάνει γνωστό σε όλους
ότι θέλεις να βρεις δουλειά.
Δε
γίνεται να μην μπορεί να βοηθήσει κανένας…
Επίσης,
κάτι που θα βοηθήσει είναι η επαγγελματική ευελιξία. Δε γνωρίζω τι έχεις
σπουδάσει ή τι σε ενδιαφέρει, αλλά ένα κοινό λάθος των νέων ανθρώπων (και όχι
μόνο) είναι ότι δεν διαθέτουν ευελιξία, και παραμένουν αδιάλλακτοι πάνω στην
επιθυμία τους να ασκήσουν το επάγγελμα που έχουν σπουδάσει.
Σωστή
σκέψη, δε λέω. Αλλά μερικές φορές πρέπει κανείς να αναλογιστεί τις ρεαλιστικές
προοπτικές που έχει, σε μία ήδη καραβοτσακισμένη οικονομία, για την οποία ναι
μεν δεν ευθύνεται ο ίδιος, αλλά πρέπει να την αντιμετωπίσει.
Αλλά αυτή
είναι άλλη κουβέντα.
Τέλος,
ψάξε σεμινάρια, μετεκπαίδευση, εθελοντισμό. Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα
βρεις κάτι πιο μόνιμο, ίσως μέσω κάποιας καλής γνωριμίας. Στη χειρότερη, θα
προσθέσεις εργασιακή εμπειρία στο βιογραφικό σου.
Win-win
situation.
Στα των
φίλων, αυτό που βλέπω ως παράπονο είναι ότι έχεις «λίγες» φίλες. Δε μου λες
όμως, είναι καλές φίλες; Είναι αξιόπιστες; Σε αγαπάνε και νοιάζονται για σένα;
Οι φίλοι
δε μετριούνται μʾ αριθμούς, αλλά με χαρακτήρα.
Ένας
καλός φίλος αξίζει όσο χίλιους γνωστούς, και αυτό είναι κάτι που θα ήταν καλό
να σκεφτείς. Τώρα, αν οι συγκεκριμένες φίλες δεν σε υποστηρίζουν ή θεωρείς ότι
είναι «λίγες» για σένα, τότε ίσως θα χρειαστεί να μείνεις λίγο μόνη για να
καταλάβεις τι είναι αυτά τα οποία πραγματικά θέλεις…
Και
λέγοντάς το αυτό, περνάμε και στο κομμάτι των σχέσεων, το οποίο και θαρρώ πως συνδέεται
άμεσα με το ότι δεν μπορείς να ξεπεράσεις τον πρώην σου. Δυστυχώς δεν μου λες
τίποτα για το λόγο που χωρίσατε, για τον τρόπο και τις συνθήκες.
Κι όμως,
υπάρχει λύση!
Και αυτή
είναι μέσα σε σένα, και στον τρόπο με τον οποίο θυμάσαι και νοσταλγείς τη σχέση
σου. Σκέψου γιατί τελείωσε, πώς σε έκανε αυτό να νιώσεις, και αποδέξου το.
Το να
δεχτούμε τον πόνο και την απώλεια είναι το πρώτο βήμα για να ξαναχτίσουμε τον
εαυτό μας. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να πονάς, να κλαις, να θυμάσαι.
Αλλά
είναι απαραίτητο κάποια στιγμή να επιτρέψεις στον εαυτό σου να ξανασηκωθεί από
εκεί όπου έχει πέσει. Άφησε τους άλλους να λένε ό,τι θέλουν για την αυτοπεποίθηση
και τον εαυτό σου.
Ό, τι
κάνουμε, το κάνουμε με το δικό μας ρυθμό, με το δικό μας τρόπο, και για τους
δικούς μας λόγους. Είναι δικός μας λογαριασμός και μόνο, και όποιος διαφωνεί με
αυτό, εμμ… πόρτα;
Κι ας σου
ακούγεται ωμό και σκληρό.
Σε τελική
ανάλυση, το πιο σημαντικό που μπορώ να σου πω είναι ότι μεγαλύτερη σημασία δεν
έχει το πρόβλημα, αλλά ο τρόπος που αντιμετωπίζεις το πρόβλημα. Άρχισε να
δίνεις στον εαυτό σου χώρο και χρόνο.
Συγχώρεσέ
τον για τα λάθη του και επιβράβευσέ τον για τα σωστά. Δώσε του αξία, και θα σε
ανταμείψει. Και πίστεψέ με, όλα θα έρθουν!
Στείλε κι εσύ το πρόβλημα που σε απασχολεί στο soultreatment@ilov.gr και
η ομάδα των ψυχολόγων μας θα σου δώσει την απάντηση που ψάχνεις.
