Οι περισσότεροι άνθρωποι που γνωρίζω
- για να μη πω στον πλανήτη- κοιμούνται βάζοντας μουσική στα ηχεία τους ή,
ακόμη χειρότερα, στα ακουστικά τους. Δεν είμαι από εκείνους τους περίεργους
ανθρώπους, κι αν εσείς είστε, θα πρέπει να με ανεχτείτε τουλάχιστον για τη
στιγμή που διαβάζετε τα λόγια μου.
Έχω προσπαθήσει πολλές φορές να
βάλω μουσική για να χαλαρώσω και να κοιμηθώ, όμως πάντα κατέληγα να σταματάω
την κοπελίτσα στα ηχεία -γιατί συνήθως κοπελίτσα είναι- έτσι ώστε να μπορέσω
πραγματικά να χαλαρώσω.
Η μουσική πάντα καθιστούσε τον
ύπνο μου ανεπιτυχή, καθώς κάθε φορά που βάζω κάτι να ακούσω, ακόμη κι αν είναι
το "Happy Birthday to you",
ο εγκέφαλός μου βρίσκει λόγους να ξυπνήσει και να σκεφτεί κάθε λογής πράγμα.
Από μικρός είχα ένα συνήθειο, το οποίο
είναι μάλλον ο λόγος που δεν μπορώ να χαλαρώσω με μουσική στʾ αυτιά μου, να
ακούω μουσική όποτε ήθελα να συγκεντρωθώ και να χαθώ στην σκέψη μου, χωρίς να
με ενοχλήσει κανείς.
Έτσι, τώρα πια, κάθε φορά που
βάζω μουσική, το μυαλό μου τρέχει μανιωδώς και ξεθάβει πράγματα από τις
σκονισμένες αποθήκες του, τα οποία δεν είχα ποτέ την πολυτέλεια να αναλύσω και
σκεφτώ διεξοδικά.
Γιʾ αυτό δεν καταλαβαίνω εσάς που
χρειάζεστε την μουσική για να κοιμηθείτε και μάλλον ποτέ δε θα μπορέσω να σας
καταλάβω, αφού αν εγώ πρέπει να κοιμηθώ νωρίς και βάλω μουσική για να ηρεμήσω,
καταλήγω να γράφω πράγματα στο μικρό μου τετραδιάκι μέχρι το πρωί. Κάπως έτσι
φτάνω είκοσι χρονών με μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια του.
Όμως δε με πειράζει, επειδή έχω ανακαλύψει
με τον καιρό, πως η μουσική μου μιλάει. Η μελωδία με κάνει να φαντάζομαι και οι
στίχοι του εκάστοτε τραγουδιού με εμπνέουν να αισθανθώ νέα πράγματα, κυρίως για
να έχω κάτι να γράψω σε αυτήν την ιστοσελίδα. Και, πιστέψτε με, ακούω κάθε
είδους μουσική, κι αυτούς που λένε πως όσοι ανήκουν στο ποσοστό των ανθρώπων
που δεν έχουν πρόβλημα με κανένα είδος μουσικής, δε γνωρίζουν από μουσική, μην
τους ακούτε.
Η μουσική είναι εδώ για να μας
κάνει να νιώσουμε πράγματα που θέλουμε, φοβόμαστε ή έχουμε ανάγκη να νιώσουμε.
Αν θέλουμε να χοροπηδήσουμε και να χορέψουμε, θα ακούσουμε ένα είδος μουσικής,
αν θέλουμε να κλάψουμε, θα ακούσουμε κάποιο άλλο, κι αν θέλουμε να ρίξουμε κάτω
τον τοίχο του σπιτιού μας με το κεφάλι μας, θα στραφούμε σε διαφορετικό είδος.
Έχω ανακαλύψει, πως κάθε τραγούδι
έχει μια δική του ιστορία να πει και ένα διαφορετικό νόημα να δώσει στη ζωή
κάθε ανθρώπου. Δε γνωρίζω την ιστορία της, δεν ξέρω από πού προέρχεται το κάθε
είδος και πώς συνδέεται με τα υπόλοιπα, ξέρω όμως, πως πολλοί όπως εγώ, ακούν
μουσική με τις ώρες και σχεδόν καθημερινά.
Το βρίσκω ανόητο να πω σε κάποιον
πως δεν ξέρει από μουσική, ενώ ακούει μουσική. Μπορεί να μην ξέρει να παράγει,
αλλά σίγουρα ξέρει να ακούει και να διαλέγει τι αρέσει σε εκείνον. Θα σεβαστώ
όλα τα είδη και θα προσπαθήσω η κάθε μελωδία που ακούω, να μου δίνει κι από
κάτι διαφορετικό.
Την έχουμε ανάγκη τη μουσική,
είναι πάντα εκεί για εμάς και μας βοηθά κάθε φορά να δημιουργούμε κάτι
καινούριο. Έτσι γράφω τα άρθρα μου, έτσι γράφω τις εργασίες μου για τη σχολή,
έτσι περπατάω στον δρόμο.
Με την μουσική έμαθα να ακούω τι
σκέφτομαι.
Όσο γλοιώδες και μελό κι αν σας
ακούγεται, είναι σημαντικό να ακούει κανείς τι θέλει να του πει το μυαλό του,
είναι αναγκαίο να καταλαβαίνει τον ίδιο του τον εαυτό. Η μουσική μας βοηθάει να
μεγαλώσουμε, από όποια άποψη και να το δει κανείς.
Δεν ξέρω αν είμαι ο μόνος που
νιώθει έτσι, ξέρω όμως, πως όλοι βρίσκουμε θαλπωρή σε ένα ωραίο τραγούδι, σε
μια μελωδία που συνοδεύει και εκφράζει ακριβώς αυτό που ζούμε, τη στιγμή που το
ζούμε.
Όσο κοινό κι αν μας φαίνεται κάτι
τόσο εύκολο, όσο το να ανοίξουμε το YouTube και να βάλουμε ένα κομμάτι που μας
αρέσει, αν δεν το είχαμε ανάγκη, δε θα το είχαμε αυτοματοποιήσει, γιατί, όπως
ξέρετε, ο εγκέφαλος μαθαίνει ό,τι χρειάζεται. Αντίθετα,
ό,τι δεν χρειάζεται το απομακρύνει.
