728x90 AdSpace

Latest Articles

25 Νοε 2016

Μάθε να κοιτάς τον άνθρωπο πίσω από τη μάσκα - Κατερίνα Μοχράνη - 25 Νοε 2016


 



Απ’ την πρώτη στιγμή που σε είδα κατάλαβα πως είσαι κάτι άλλο.
Κάτι τελείως διαφορετικό απ’ όλα εκείνα που άφηνα να τρυπώνουν στην καρδιά μου κάθε τρεις και λίγο.
Κάτι που δεν ήμουν σε θέση να το διαχειριστώ κι αυτό ήταν το μόνο για τ’ οποίο ήμουν απολύτως σίγουρη.


Φιλελεύθερο πνεύμα –κάτι δηλαδή τελείως διαφορετικό από μένα. Ανοιχτόμυαλος κι ισχυρογνώμων. Πολυπράγμων και πολυτάλαντος. Πατούσες γερά στα πόδια σου κι ήξερες τι ακριβώς επιδιώκεις για τη ζωή.

Ένα μέλλον στρωμένο στα πόδια σου, χωρίς δεσμεύσεις, γυναίκες και παιδιά.

Πρώτη εντύπωση; Να, ένας ενδιαφέρων κι γοητευτικός άνθρωπος -μ’ όλη τη σημασία και την έννοια των λέξεων. Ένα πλάσμα που μπορεί να σε κάνει να το κοιτάς μ’ ανοιχτό το στόμα για πολλή ώρα, χωρίς να κουράζεσαι.

Τραβούσες τα βλέμματα πάνω σου σαν μαγνήτης κι όλες (γιατί τις γυναίκες, κυρίως, κέρδιζες με την πρώτη ματιά) απορούσαν γιατί δε σ’ είχαν γνωρίσει νωρίτερα.
Λες και θα μπορούσαν εκείνες να σε κοντρολάρουν.

Μιλούσες με τόση άνεση που κανείς δεν ήθελε να σε σταματήσει. Επιχειρηματολογούσες κι έκοβες φτερά. Τόση σιγουριά εξέπεμπες. Μπορούσες να σταθείς σε οποιαδήποτε συζήτηση, έχοντας πάντα κάτι να πεις.

Προκαλούσες χωρίς να το θες ή, μάλλον, νόμιζες ότι το κάνεις.

Δεν ήσουν μόνος όμως.
Κάθε συζήτηση χρειάζεται δύο.
Πάντα ένα ζευγάρι μάτια σε παρακολουθούσε.

Έκανε εκείνο για το οποίο υπερηφανευόταν. Διάβαζε πίσω απ’ τις λέξεις σου. Πίσω απ’ το βλέμμα και τη γλώσσα του σώματός σου.
Ήξερε πως μπορούσε πανεύκολα να σ’ ερωτευτεί, αν αφηνόταν, όμως δεν τόλμησε. Δε θα συγχωρούσε ποτέ τον εαυτό της αν έκανε, ξανά, το λάθος να ερωτευτεί αυτό που έβλεπε.

Ήξερε.
Δεν ήσουν αυτό που έδειχνες και προσπαθούσε να μάθει την αλήθεια.

Βλέπεις, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που γουστάρουν αυτά που κρύβονται πίσω απ’ τη μάσκα. Λατρεύουν να βουτάνε χωρίς οξυγόνο στ’ άδυτα του μυαλού και της καρδιάς των άλλων. Να ψάχνουν να βρουν απαντήσεις για τις νοερές ερωτήσεις που δεν τόλμησαν ποτέ να γίνουν λέξεις. Αγαπάνε την εξερεύνηση, γνωρίζοντας πως μπορεί τα ευρήματα να τους πληγώσουν.

Να σου πω ένα μυστικό; Δεν τους νοιάζει!

Σε κοιτούν στα μάτια όταν μιλάς κι είναι αρκετό για να νιώσουν τον πόνο, τη χαρά, την απογοήτευση, τον φόβο, την αγάπη πίσω απ’ τα λεγόμενά σου. Αυτή είναι η ανταμοιβή τους.

Ξέρουν πως η σχέση, η οποιαδήποτε σχέση, με ή χωρίς ταμπέλα, θα ευδοκιμήσει μόνο όταν μπορέσουν να νιώσουν, όπως ακριβώς νιώθει ο άλλος.

Έτσι κι εγώ μαζί σου. Ήξερα πως δεν είσαι αυτό που δείχνεις, μέχρι που μόνος σου μου το επιβεβαίωσες.

«Δεν ήμουν πάντα όπως είμαι!».

Ένιωσα όπως ένα μικρό παιδί, όταν η μαμά του διαβάζει ιστορίες για καληνύχτα.
Προσμονή και περιέργεια για τη συνέχεια και το τέλος.
Είχες ξεκλειδώσει την πόρτα του κόσμου σου και μ’ άφηνες να ρίξω μια ματιά. Γρήγορη ή όχι, θα το βλέπαμε στην πορεία.

Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν «ο αλήτης που ήταν κάποτε πρίγκιπας», αλλά αμέσως συνειδητοποίησα πως το παραμύθι έχει κακιά μάγισσα μέσα.

Ερωτευμένος άνθρωπος με τσακισμένο εγωισμό πίνει το φίλτρο του «προσπαθώ να το ξεπεράσω» κι υψώνει απροσπέλαστα τείχη. Ανεπηρέαστος από οποιοδήποτε συναίσθημα.

Δεκτό.
Έτσι εξελίχθηκες κι έτσι σε γνώρισα.

Ποια είμαι εγώ που θα μπορέσω ν’ αλλάξω τον τρόπο που σκέφτεσαι;
Η καλή νεράιδα; Δε νομίζω!
Τα δικά μου παραμύθια έχουν δράκους, τα δικά σου παραμύθια έχουν μάγισσες.

Βλέπεις; Τα «δεν είμαι αυτό που νομίζεις» δεν ανήκουν μόνο σε σένα.  
Έχεις την πεποίθηση πως εγώ είμαι αυτό που νομίζεις;

Μάθε να κοιτάς τον άνθρωπο πίσω απ’ τη μάσκα.
Αποδέξου το παρελθόν του κι εστίασε στο παρόν και στο μέλλον του.
Αγάπησε το σκοτάδι του και στο φως του θα σ’ έχει εκεί.
Μη βιαστείς να τον χαρακτηρίσεις. Λέξεις όπως «αψυχολόγητος» ή «προβληματικός», φράσεις όπως «δεν κάνει για σένα», δε χωράνε.

Όλοι είμαστε προβληματικοί κι αψυχολόγητοι, μέχρι να βρούμε τον τρόπο, αλλά και τον άνθρωπο ν’ αποδείξουμε το αντίθετο.

Κι εσύ το απέδειξες.
Επέτρεψε μου λοιπόν να σου δείξω πως ούτε εσύ είσαι αυτό που νομίζεις κι άσε με να σου θυμίσω πως είναι να είσαι πραγματικά ο εαυτός σου.

Λοιπόν, τι λες; Μήπως ήρθε η ώρα εμείς οι δύο να γνωριστούμε καλύτερα;

Μήπως τελικά να γίνει ο ένας, η καλή νεράιδα για τον άλλον;




Κατερίνα Μοχράνη

Κάποτε ρωτήθηκα αν ζω ή υπάρχω κι ακόμα ψάχνω τη σωστή απάντηση. Νηπιαγωγός με κοινωνικές ευαισθησίες. Εθισμένη στην καφεΐνη, στις αμερικανικές σειρές, στις ταινίες και στη μουσική. Αδυνατώ να αντισταθώ σε οποιοδήποτε βιβλίο και στον έρωτα -αν κι ακόμα τον ψάχνω και μάλλον στα λάθος μέρη!-. Αθεράπευτα ρομαντική και λάτρης των λέξεων. Αν θες σε αγαπήσω, φρόντισε να είσαι αντίθετος από μένα. Αν όχι, καλή καρδία!

Website: iLov.gr

  • Facebook Comments
Scroll to Top