Υπάρχουν σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων που λίγο-πολύ όλοι τις είχαμε. Υπάρχουν σχέσεις που πολύ θα θέλαμε αλλά οι συγκυρίες -ή ακόμη χειρότερα η ηθική μας- ποτέ δε μας το επέτρεψαν. Υπάρχουν, όμως, κι εκείνες οι σχέσεις που ξεκινάνε από μια τρελή αμαρτωλή νύχτα, χωρίς καμία βάση, χωρίς καμία έγνοια και κυρίως χωρίς κανένα ταμπού.
Είναι αυτού του είδους οι δεσμοί
που σπάνια τους συναντάς γιατί θεωρούνται διαστροφές, γιατί όλοι ξέρουν πως στο
τέλος δε θα οδηγήσουν πουθενά, αλλά κρυφά μέσα τους όλοι θα ήθελαν να το είχαν
δοκιμάσει και ακόμη περισσότεροι θα ήθελαν να είχε πετύχει.
Προς Θεού! Δε λέω πως είναι η
ιδανική σχέση, ούτε πως είναι σωστό. Απλώς τονίζω πως το ότι ξεκινάει χωρίς
ταμπού και ενοχές δε σημαίνει πως είναι απαραίτητα και λάθος ή αδιέξοδο.
Για να μην τρενάρω, όμως, άλλο την
αγωνία σας καλύτερα να μπω κατευθείαν στο θέμα.
One night stand λοιπόν!
Για τους τολμηρούς το σεξ στην
καλύτερη πλευρά του. Για τους ηθικούς βρωμιά και προστυχιά. Για τους
φιλελεύθερους και χωρίς ταμπού, άλλη μια εμπειρία που ποτέ δεν ξέρεις πού θα
καταλήξει. Και εδώ θα είναι που θα σταθώ.
Βγαίνεις ένα βράδυ με τους φίλους
σου ή τις φίλες σου και πάτε στο μαγαζί που συχνάζετε σχεδόν όλη την εβδομάδα,
αλλά ταυτόχρονα ξέρεις πως μαζεύει και τα καλύτερα μωρά της περιοχής.
Προσεγμένο ντύσιμο, βάψιμο έντονο, αλλά όχι υπερβολικό, η κολλητή σου στα καλύτερά
της και ξεκινάτε το κυνήγι.
Στο μπαρ όλοι φίλοι και γνωστοί
και κάπου εκεί ανάμεσα καινούργιο πρόσωπο που ποτέ δεν έχεις δει, αλλά κάτι σου
λέει πως θα είναι η αρχή σας.
Πλησιάζει μιλάει στη φίλη σου που
απ᾽ ότι φαίνεται γνωρίζει αρκετά καλά και γυρίζει για να σου συστηθεί. Μιλάτε
όλο το βράδυ χωρίς να παραμερίζετε την παρέα σας, όπως περιγράφουν οι μεγάλοι
έρωτες.
Τα σεξουαλικά υπονοούμενα πάνε κι
έρχονται, τα βλέμματα έχουν κάψει το μισό μαγαζί και τα χαμόγελά σας ετοιμάζουν
να κάψουν και το άλλο μισό. Κάπου εκεί, μέσα στα ποτά, τη δυνατή μουσική και τα
γέλια, έρχεται απροκάλυπτα σου ψιθυρίζει κάτι στο αφτί, σε παίρνει και σε πάει
στην πλησιέστερη παραλία.
Ξέρεις πως δεν πάτε για ψάρεμα,
ούτε για αν δείτε τα αστέρια. Ή μάλλον τα αστέρια θα τα δείτε, απλώς εσύ θα τα
κοιτάς με την πλάτη σε λίγα λεπτά.
Τα φιλιά έχουν ξεκινήσει ήδη από
το δρόμο, τα χαϊδέματα στα κορμιά σας πάνε κι έρχονται, προσπαθώντας να
ανακαλύψετε τα κουμπιά σας. Κάτι ψιθυρίζετε, λίγο χασκογελάτε και στο επόμενο
πετάρισμα των ματιών σας τα ρούχα σας έχουν ήδη βρεθεί στα βράχια και τα γλείφει
το κύμα (πιστέψτε με εκείνη τη στιγμή δε γλείφει μόνο το κύμα).
Βογκητά, βαριές ανάσες, κάπου-κάπου
κι ένα «αου» ή «μη», λίγα χαστούκια, κάποιοι περαστικοί χειροκροτούν, αλλά
εσείς χαμπάρι. Είστε εκεί γιατί το θέλατε, χωρίς να σας νοιάζει ποιος ή πού,
μόνο και μόνο γιατί θέλατε ο ένας τον άλλον κι αυτό αρκεί για να μη σας
αποσπάσει τίποτα.
Τελειώνετε και συνειδητοποιείτε
πως οι ώρες που είστε εκεί, μάλλον δε θα έχουν περάσει απαρατήρητες από την
παρέα σας. Ούτε αυτό σας πολυνοιάζει.
Μπαίνετε μέσα παραγγέλνετε ποτά
και το παιχνίδι σας συνεχίζει από εκεί που το έχετε αφήσει μόνο που ο βαθμός
δυσκολίας έχει ανέβει κι εσείς γουστάρετε ακόμη περισσότερο.
Η βραδιά τελειώνει με ένα απλό
«τα λέμε» αλλά και οι δύο ξέρετε πως αυτή η φράση έχει και μέρος και ημερομηνία
και ώρα.
Περνάνε οι μέρες και μοναδική
σκέψη και των δύο είναι να εκπληρώσετε τη πιο μεγάλη σεξουαλική σας φαντασίωση
και καθετί που σας κινεί το ενδιαφέρον.
Ίσως όμως αυτό να είναι και η αρχή
για κάτι πολύ παραπάνω.
Τι εννοώ;
Εννοώ,πως μήπως τελικά οι
ανθρώπινες σχέσεις και συγκεκριμένα οι ερωτικές βασίζονται στην κοινή φαντασία
κι όχι τόσο στη γνωριμία;
Ναι! Πρέπει να υπάρχει και
κατανόηση και σεβασμός και θέληση , αλλά όλα αυτά είναι το «μετά».
Στην αρχή όμως τι υπάρχει;
Αναρωτηθήκατε ποτέ τι είναι αυτό που τράβηξε τη προσοχή σας στη πρώτη γνωριμία
με το σύντροφό σας;
Είναι γεγονός πως η πλειονότητα
των ανθρώπων βασίζουν την πρώτη τους γνωριμία αρχικά στην όραση και μετά στη
σκέψη. Και ισχύει! Πρώτα μας ερεθίζει κάτι οπτικά και μετά εγκεφαλικά. Ωστόσο
το one night stand είναι κάτι που ούτε ιδιαίτερο εγκέφαλο
απαιτεί, ούτε και σκέψη. Χημεία και πονηριά χρειάζεται. Παρ᾽ όλα αυτά για εμάς
τις γυναίκες θεωρώ πως είναι πιο δύσκολο.
Είμαστε πλάσματα που από τη φύση
μας δενόμαστε πιο εύκολα, δημιουργούμε δεσμούς με το άλλον, ακόμη κι αν εκείνος
δεν το επιθυμεί και το μετανιώνουμε και πιο εύκολα.
Πολύ σπάνια θα συναντήσετε
γυναίκες που να έχουν απενεργοποιηθεί τελείως από το αίσθημα του δεσίματος και
να το κάνουν καθαρά και μόνο για τη φυσική τους ανάγκη και ευχαρίστηση.
Και κάπως έτσι, έρχεται το
δέσιμο. Και είναι αναπόφευκτο. Είτε από τη μία, είτε από την άλλη πλευρά,
συναισθήματα θα υπάρξουν. Και εκεί που ήσασταν μόνο για ένα «απλώς περνάμε
καλά», καταλήγετε στα μηνύματα μέχρι τα ξημερώματα, στη παιδική ζήλια και στο “love
forever”.
Σας αρέσει. Γιατί για να
ξεκινήσατε από το ένα βράδυ και να φτάσατε στις αγκαλίτσες και στα «μωρό μου»,
σημαίνει πως και οι δυο σας είχατε ανάγκη να πάρετε και να δώσετε πολλά
περισσότερα από το κορμί σας.
Άρα, σημασία δεν έχει παιδιά το
πώς θα ξεκινήσει μια σχέση, αλλά το γιατί. Τι ήταν αυτό που σας παρακίνησε να
δοθείτε σε έναν άνθρωπο, όταν ξέρατε πως αυτό δίνεται κάθε βράδυ αλλού. Τι
βρήκατε σε αυτό τον άνθρωπο που επιλέξατε να ενώσατε όχι μόνο τα σώματά σας,
αλλά και την ψυχή και το μυαλό σας.
Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα δείτε
κάποιον σε ένα μπαρ, σε μια παρέα και θα χορτάσετε οπτικά κι ο εγκέφαλός σας θα
σας δώσει σήμα να περάσετε καλά, μη σκεφτείτε το πόσο πρόστυχο είναι ή ότι δεν
πρέπει.
Σκεφτείτε πως μπορεί ο τύπος που
σας χαμογελάει ή η τύπισσα που σας πετάει υπονοούμενα να είναι ο άνθρωπος που
ψάχνατε μια ολόκληρη ζωή κι απλώς σας προσκαλεί να μπείτε στο παιχνίδι!
