Σταμάτα να μου ζητάς να σε ψυχολογήσω - Jamie Χονδρογιάννης - 17 Σεπ 2016

«Αχ, αλήθεια, σπουδάζεις ψυχολογία; Πες μου κάτι για μένα».

Αν είχα ένα τάλιρο για κάθε φορά που είχα ακούσει κάτι παρόμοιο, εντάξει, δε θα ήμουν και ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου, ίσως όμως να έβγαζα την εβδομαδιαία συνδρομή στη Durex. 

Κι όχι μόνο εγώ, άλλα πιθανόν όλοι οι απανταχού wannabe ψυχολόγοι.

Αλήθεια, άραγε, τι σε κάνει να πιστεύεις ότι πρώτον μπορώ και δεύτερον θέλω να σε ψυχολογήσω;
Είναι απόλυτα φυσιολογικό, θα μου πείτε, πως ο κάθε άνθρωπος θέλει να ξέρει πώς βλέπουν οι άλλοι τη συμπεριφορά του και πώς ερμηνεύεται αυτή. Πόσο μάλλον αν εσύ είσαι μελλοντικός ψυχολόγος και θεωρούν ότι μια ζωή θα κάθεσαι σε μια καρέκλα και θα λες στους ανθρώπους τι τους πάει στραβά και γιατί δε δένει η μαρμελάδα. 

Όχι, αρνούμαι να με βλέπεις έτσι!

Τι; Δεν έχω το δικαίωμα; Είμαι δηλαδή ένα scanner που ψάχνει για «εργοστασιακά σφάλματα».

Αν νομίζεις κάτι τέτοιο, συγγνώμη αλλά, είσαι κομματάκι ρηχός.

Πιστεύεις δηλαδή πως έχω αποφοιτήσει από το Hogwarts, και με το που σε δω μπορώ να καταλάβω τα πάντα για σένα; Πως μ᾽ ένα «καλημέρα» μπορώ να καταλάβω πως έχεις το σύνδρομο της Ηλέκτρας και σ᾽ αρέσουν άνδρες που μοιάζουν με τον πατέρα σου;

Ας υποθέσουμε, όμως, για χάρη της πλοκής, πως πίνουμε καφέ μαζί και μου ανοίγεσαι.

Έχεις σκεφτεί ποτέ πως δε με ενδιαφέρει ιδιαίτερα να εφαρμόσω πάνω σου τις γνώσεις που έχω αποκτήσει; Γιατί; Γιατί απλά βγήκα να πιω ένα καφέ, ρε παιδί μου. Γιατί μπορεί να θέλω να ακούσεις αυτά που λέω σαν Δημήτρης, όχι σαν wannabe Φρόιντ.

Ναι, έχει διαφορά πουλάκι μου Για να σε ψυχολογήσω πρέπει να αφήσω τον εαυτό μου απ᾽ έξω. Λίγο επίπονο δεν νομίζεις ; 

Δηλαδή αν ήμουν μηχανικός αυτοκινήτων και βγαίναμε για καφέ, θα μου έφερνες το όχημα στα καλά καθούμενα και θα μου έλεγες: «Επ! Μάστορα! Ρίξε του μια ματιά. Πάει καλά το εργαλείο;».

Ας αφήσουμε όμως την προσωπική μου «τεμπελιά» στην άκρη.

Κάποιες φορές, μπορεί να μη σκεφτόμαστε και τη θέση του άλλου, το οποίο είναι κομματάκι κακό. Κι αν βρω πράγματα για σένα και δεν σ᾽ αρέσουν αυτά που θα σου πω; Εκεί πώς θα αντιδράσεις; Εξάλλου δεν είμαι και καμιά αυθεντία ή μπορεί να λέω δικές μου γνώμες βασισμένες σε δικά μου κριτήρια. Δε σημαίνει πως είναι σωστές από ψυχολογική σκοπιά. 

Και τώρα στο κυρίως πιάτο. Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι μπορεί να σε γουστάρω είτε σαν άτομο, είτε ερωτικά, κι απλά να μη θέλω να σε εξηγήσω;

Γιατί να πρέπει να πετάξω τη μαγεία στα σκουπίδια; Επειδή εσύ θέλεις να μάθεις γιατί φέρεσαι όπως φέρεσαι; Ψάξου λίγο μόνη σου, κάνε μια ενδοσκόπηση.

Εμένα δηλαδή με ρωτάς αν με ενδιαφέρει να μάθω σε ποια κουμπιά να σε πατήσω και πώς σε χειριστώ στα πρώτα 15 λεπτά της συζήτησής μας; Δεν νομίζεις πως είναι κομματάκι εύκολο και βαρετό;

Αν δε θέλεις να με ξενερώσεις, μην το κάνεις. Κανέναν δεν ιντριγκάρει το ανοιχτό βιβλίο. Εκτός αν μου πεις ότι γουστάρεις κάποιον επειδή μπορείς να εξηγήσεις κάθε συμπεριφορά του και κάθε του αντίδραση.

Εκεί πάω πάσο .

Ίσως το ότι η συμπεριφορά σου είναι ανεξήγητη, να είναι στοιχείο της γοητείας σου. Εξάλλου αν δεν νιώθεις κάποια δυσφορία ή δεν έχεις κάποιο πρόβλημα, γιατί να με βάλεις σε μια τέτοια διαδικασία;

Μήπως περιμένεις από κάποιον απλά να επιβεβαιώσει τις προσδοκίες και τα «πιστεύω» που έχεις για τον εαυτό σου; Πίστεψέ με δε χρειάζεται ψυχολόγο. Αυτογνωσία χρειάζεται, άντε και κανένα δύο φιλαράκια να σου θυμίσουν τι αξίζεις.
By the way, δεν πετάω αιχμές μόνο στο γυναικείο πληθυσμό, απλά δεν γύρισε ποτέ κανένα παλικάρι να μου ζητήσει να του πω τη μοίρα του και το ριζικό του, γι᾽ αυτό υπήρχε και το θηλυκό πρόσωπο στο άρθρο. 

I mean no harm!

 
Οι περισσότεροι από μας -αν όχι όλοι- γινόμαστε ψυχολόγοι για να βοηθήσουμε κόσμο. Κόσμο, όμως, που χρειάζεται πραγματικά βοήθεια. Οι γνώσεις μας όμως εκλογικεύουν και τετραγωνίζουν συμπεριφορές και συναισθήματα.

Μη μας στερείτε και τη λίγη μαγεία που μας απομένει στις ελεύθερες ώρες μας.

8:50 μ.μ.