Η
αναγνώστριά μας Άσπα γράφει:
Με λένε
Άσπα και είμαι 26 ετών. Μεγάλωσα μ’ ένα παιδί, σχεδόν σαν αδέρφια. Ήμασταν
μικρά και μέναμε στην ίδια γειτονιά. Αυτός τώρα είναι 28. Δεν τον είχα δει ποτέ
ερωτικά, δεν είχα φανταστεί ποτέ κάτι τέτοιο.
Πριν 5
χρόνια περίπου κάναμε κάτι και τα φτιάξαμε για 6 μήνες. Αυτός με έβριζε, με
προσέβαλε, με ζήλευε παθολογικά. Είχα αρχίσει να τον ερωτεύομαι, όμως, εξαιτίας
της συμπεριφοράς του είπα «τέλος». Μετά από δυο μέρες, με έψαξε.
Βρεθήκαμε
ξανά και ξανά. Αργότερα έκανε μια σχέση και συζούσε με μια κοπέλα 3 χρόνια. Τον
πρώτο χρόνο που τα είχαν, με συνάντησε ένα βράδυ έξω. Άρχισε να με βρίζει πάλι
και να με αναγκάζει να του πω ότι τον αγαπάω. Άσκησε σωματική βία πάνω μου και
στη συνέχεια υπήρξε σεξουαλική επαφή χωρίς να το θέλω. Με δάγκωνε παντού και
μου είχε κάνει μελανιές σε όλο το σώμα... Ύστερα από αυτό, χαθήκαμε για δυόμιση
χρόνια.
Έπειτα,
άρχισε πάλι να με ψάχνει. Του είπα πως ήμουν με κάποιον άλλον σύντροφο και πως
δε θέλω να με ενοχλεί. Μπήκε σπίτι μου από το μπαλκόνι μου και μου πήρε κάποια
εσώρουχα που ήταν απλωμένα στο μπαλκόνι. Είμαστε εδώ και πόσο καιρό πάλι μαζί,
ενώ αυτός τα έχει με μια πιτσιρίκα. Όλο με ψάχνει, όλο βγαίνουμε μαζί.
Τώρα
είναι όλα αλλιώς στο σεξ. Είναι πιο έντονο, έχουν πιο πολύ πάθος τα φιλιά του,
η αγκαλιά του, ο τρόπος που με κοιτάζει. Ξέρει ακόμα την κάθε κίνηση που κάνω,
ξέρει τα πάντα για μένα. Κάποιες φορές μαλώνουμε, αλλά πάλι είμαστε μαζί όταν
βρεθούμε οι δυο μας. Όλα αλλάζουν εκείνη τη στιγμή. Τον ενοχλούν πάρα πολλές
κοπέλες και τις ξέρω όλες. Μου λέει πως δεν έχει επαφές με άλλες από το
παρελθόν του, μόνο με εμένα. Να τον πιστέψω; Τι να κάνω;
Ένα βράδυ
ήμασταν σε ένα μαγαζί και πετύχαμε τρεις πρώην σχέσεις του. Αυτές του μιλούσαν
και τον παρακαλούσαν, όμως εκείνος έφυγε με εμένα. Με θέλει ή περνά την ώρα
του; Είπα πολλές φορές «τέλος», όμως ακόμα κι αν χαθήκαμε για λίγο τίποτα δεν
τελείωσε. Πού θα πάει όλο αυτό;
Εγώ τον
αγαπάω, θέλω συνέχεια να είμαι μαζί του. Αυτός νιώθει κάτι; Είμαι μπερδεμένη
πολύ, δεν ξέρω πώς να φερθώ. Να φύγω ή να μείνω; Πού θα βγει αυτή η κατάσταση;
Σας
παρακαλώ, απαντήστε μου! Και συγγνώμη αν έγραψα πολλά.
Η ομάδα
των ψυχολόγων απαντά:
Αγαπητή
Άσπα,
Αχ, αχ,
αχ, αγαπητή Άσπα… Η ιστορία που μου γράφεις, και σε ευχαριστώ γι’ αυτό, είναι
πολύ έντονη και γεμάτη συναισθηματικά. Καταλαβαίνω ότι έχεις περάσει πολλά, και
πως ακόμα δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις αυτό που σε προβληματίζει.
Αυτά που
θα σου πω μπορεί να σου ακουστούν λίγο αυστηρά, είναι όμως πολύ σημαντικό να
καταλάβεις ότι θα σου τα πω για να σε βοηθήσω να δεις λίγο πιο καθαρά την
κατάστασή σου και να πάρεις ορισμένα μέτρα πριν πληγωθείς, και όχι μόνο
συναισθηματικά.
Πολλές
σχέσεις πάσχουν από έντονες συμπεριφορές κτητικότητας, ζήλειας και θυμού.
Τυφλωμένοι από πάθος κι επιθυμία, οι άνθρωποι τείνουν να ζητάνε ο ένας τον άλλο
συνεχώς, χωρίς πολλές φορές να σκέπτονται την ανεξαρτησία και τον προσωπικό
χώρο του άλλου.
Με
αποτέλεσμα να φέρονται όπως είπες αρχικά στο γράμμα σου απότομα, προσβλητικά,
ακόμα και βίαια. Είναι σημαντικό το ότι έχεις κατανοήσει ότι ο άνθρωπος που
περιγράφεις χρησιμοποιεί ως δικαιολογία τον έρωτά του για σένα για να μπορεί
ανενόχλητα να σε κακοποιεί…
Δυστυχώς,
όμως, τη στιγμή που εσύ αποφάσισες να βάλεις τέλος σ’ αυτή την κατάσταση, δεν
έβαλες σωστά όρια, και άφησες τον άνθρωπο αυτό να ξανάρθει κοντά σου
(«βρεθήκαμε ξανά και ξανά»).
Αντιλαμβάνομαι
ότι μπορεί να σου έλειπε, να αισθανόσουν μοναξιά και νοσταλγία για τα καλά του
χαρακτηριστικά.
Το να
αφήνεις όμως τον άνθρωπο αυτό να περνά τα όριά σου, μόνο κακό θα μπορούσε να
σου κάνει. Πράγμα το οποίο και συνέβη μετά από ένα χρόνο, όταν (συγχώρεσε με αν
δεν το κατάλαβα καλά αυτό που έγραψες) ουσιαστικά έπεσες θύμα βιασμού.
Είναι
πολύ σημαντικό αυτό που θα σε ρωτήσω, και θα ήθελα να του δώσεις σημασία.
Μπορείς να κατανοήσεις το βάρος αυτού που συνέβη; Καταλαβαίνεις ότι δεν έχει
κανένας δικαίωμα στο σώμα σου εκτός κι αν εσύ τον αφήσεις;
Υπάρχει η
πιθανότητα να δέχτηκες απειλή για να μην μιλήσεις γι’ αυτό που συνέβη; Υπάρχει
κάποιος άλλος που γνωρίζει γι’ αυτό ή επέλεξες από φόβο να μη ζητήσεις βοήθεια;
Το θέμα
της κακοποίησης είναι τρομερά σημαντικό, και θα ήταν καλό να γνωρίζεις ότι
υπάρχουν πολλοί οργανισμοί και υπηρεσίες όπου θα μπορούσες να ζητήσεις
υποστήριξη.
Ο χρόνος
βέβαια πέρασε, και η ιστορία αυτή συνέχισε, με τον άνθρωπο αυτό να συνεχίζει να
περνάει τα όριά σου. Το γεγονός ότι μπήκε στο σπίτι σου και έκλεψε εσώρουχα
μπορεί να ακούγεται σχετικά αστείο, όμως είναι πολύ σοβαρό. Τι θα μπορούσε να
γίνει μετά;
Προφανώς
ούτε αυτός ο άνθρωπος σέβεται το «όχι» σου, μα ούτε κι εσύ φαίνεσαι ικανή να
τον σταματήσεις…
Γιατί δεν
ειδοποίησες τις Αρχές όταν είδες ότι είναι ικανός για κάτι τέτοιο; Θα έπρεπε να
φτάσει (ξανά) σε σημείο να σου ασκήσει βία για να καταλάβεις ότι πρέπει να
απομακρυνθείς από εκείνον, ή τουλάχιστον να αναζητήσεις προστασία;
Μπορεί να
νιώσεις ότι σε «μαλώνω» εδώ, και μάλλον έχεις δίκιο. Λέγοντάς μου ότι συνεχίζει
η μεταξύ σας καθαρά τοξική (και ουσιαστικά παράνομη) σχέση, ακυρώνεις τελείως
τους φόβους σου και την επιθυμία σου να τον κρατήσεις μακριά.
Η
ουσιαστική μου ερώτηση είναι η εξής: τι ζητάς από τον άνθρωπο αυτό;
Επίσης,
τι είναι αυτό που σου προσφέρει, για να παραμένεις σε μία «σχέση» η οποία
εμπλέκει απ’ όσο καταλαβαίνω και άλλα δύο άτομα, τα οποία δεν έχουν καμία
ευθύνη; («ήμουν με κάποιον άλλο σύντροφο»/«εκείνος τα έχει με μία πιτσιρίκα»).
Αναρωτιέσαι
καθόλου πόσο κακό μπορεί να κάνετε και οι δύο στους ανθρώπους που επέλεξαν να
είναι μαζί σας; Προσπάθησε να μπεις για λίγο στη θέση της άλλης κοπέλας, και
σκέψου: πώς σε κάνει να αισθάνεσαι αυτό;
Για να
καταλήξω, πιστεύω ότι δε χρειάζεσαι κάποια συμβουλή, απλά μία άποψη που να
συμφωνεί με τη δική σου λάθος εικόνα της κατάστασης.
Όχι,
αυτός ο άνθρωπος δεν σ’ αγαπάει και πιθανότατα σε εκμεταλλεύεται όταν θέλει,
επειδή γνωρίζει ότι κάθε φορά που θα σε ζητήσει, θα πας κοντά του.
Είναι
λογικό να νιώθεις ότι τον αγαπάς, επειδή κατάφερε με τον τρόπο του να σε
χειριστεί και να σε κάνει να πιστεύεις ότι σου είναι απαραίτητος. Εάν και
εφόσον δεν καταλάβεις ότι σου κάνει κακό αυτή η «σχέση», δεν πρόκειται να
πάρεις ποτέ μία απόφαση που θα σε βοηθήσει να προχωρήσεις και να φτιάξεις με
ουσιαστικό τρόπο τη ζωή σου.
Σκέψου το
απλούστερο: τον μοιράζεσαι με κάποια άλλη…
Αν αυτό
δεν είναι αρκετό για να σε κάνει να φύγεις (και να μείνεις μακριά), τότε δεν
ξέρω τι είναι. Πάρε το χρόνο σου, σκέψου καλά τι θέλεις από σένα (επειδή στο
κάτω-κάτω, εσύ μόνο έχεις σημασία για τον εαυτό σου) και πάρε μία απόφαση
ώριμη.
Αν
επιλέξεις να μείνεις εκεί όπου βρίσκεσαι, να γνωρίζεις ότι η κατάσταση αυτή
δύσκολα θα αλλάξει προς το δικό σου καλό, και θα είσαι πάντα μία από πολλές
«επιλογές».
Δώσε στον
εαυτό σου αξία, Άσπα, επειδή κανένας άλλος δε θα σου δώσει. Αν χρειαστείς
οτιδήποτε άλλο, θα χαρώ να δεχτώ ξανά κάποιο δικό σου μήνυμα.
Στείλε κι εσύ το πρόβλημα που σε απασχολεί στο soultreatment@ilov.gr και η ομάδα των ψυχολόγων μας θα σου δώσει την απάντηση που ψάχνεις.
