Μου είχε πει κάποτε ένας φίλος
μου μια φράση: «Τι είναι η ζωή δίχως μικρές δόσεις θανάτου;»
Όντως πάντα νιώθουμε πιο ζωντανοί
όταν καταστρεφόμαστε. Ξυπνάμε, είναι σαν κάποιος να μας βάρεσε γροθιά στο
διάφραγμα. Όλα γύρω μας τρέμουν και κάθε δευτερόλεπτο έχει άλλη αξία. Παλεύεις
για να συνέλθεις.
Η γυναίκα είναι κατά κόρον συναισθηματικό πλάσμα. Ναι, σκέφτεται λογικά, αλλά για να συμπεριφερθεί λογικά πρέπει πρώτα να της το επιτρέψει ο συναισθηματισμός της.
Νομίζω επίσης, πως οι άνθρωποι γενικά αναζητούμε έως ένα βαθμό να πληγωθούμε, να ρισκάρουμε να διεκδικήσουμε κάτι, όχι οπωσδήποτε επειδή το χρειαζόμαστε, επειδή το έχουμε ανάγκη ή μας ταιριάζει. Ίσως διαλέγουμε να μπλεχτούμε με κάποιο άτομο γιατί ξέρει να παίζει με τον εγωισμό μας, πως να μας γειώσει όταν άλλοι μας παρακαλούν.
Οι γυναίκες συχνά μπλέκουν με άνδρες που τις καταστρέφουν. Με τον όρο «καταστρέφουν» εννοώ τη ζήλια, την κτητική συμπεριφορά, την απομόνωση από παλιές παρέες και φίλες που δεν είναι πλέον αρεστές. Μιλάω για τους άνδρες που θα σε εκβιάσουν να μη δουλέψεις, δε θα σε ενθαρρύνουν να αναλάβεις πρωτοβουλίες, να πάρεις την ζωή στα χέρια σου, να πας μπροστά σαν άτομο...
Κι όλα αυτά με καλομελετημένο συναισθηματικό πόλεμο.
Δεν ξεκινάει, βέβαια, έτσι. Συνήθως γνωρίζεις έναν άνδρα με αυτοπεποίθηση και γοητεία, μια δόση μυστηρίου και αλητείας. Ωραία όλα αυτά λες, ενδιαφέρον φαίνεται. Και όντως θα σε διεκδικήσει με τρόπο που θα σε σκλαβώσει, και η αρχή θα είναι συνήθως μέλι-γάλα.
Σίγουρα θα βρεις καμιά δυο ατέλειες αλλά εντάξει θα πεις, θα στρώσει. Θα κατεβάσεις και εσύ σταδιακά τις άμυνες σου, θα δεσμευτείς ουσιαστικά. Όχι ότι είναι κακό, είναι ανθρώπινο.
Κάπου εκεί σιγά-σιγά θα αρχίσει ο έλεγχος, η ζήλια και κανένας τσακωμός δειλά-δειλά θα ξεπροβάλλει. Θα αρχίζει να έχει αρνητική στάση σε όποιον σου ανοίγει τα μάτια και προσπαθεί να σε βοηθήσει να σε βοηθήσει να κάνεις δύο βήματα παραπάνω στην ζωή σου. Δε σε θέλει ανεξάρτητη. Θα δεις σταδιακά πως θα σε κλείνει στο καβούκι του, θα ενσωματώνεσαι στο δικό του κόσμο.
Και θα υποστηρίζει τρανταχτά πως εκεί ανήκεις
Θα έχεις και καμιά δύο φίλες που αυτός εγκρίνει να κάνεις παρέα. Πιθανότατα θα έχουν κι αυτές μια αντίστοιχη σχέση ή δε θα προσπαθούν να σε ξυπνήσουν τέλος πάντων.
Δε θα γίνουν βέβαια όλα αυτά από την μία μέρα στην άλλη. Δεν θα το επέτρεπες εξ αρχής, θα αντιδρούσες, δεν θα είχε λόγο ακόμα στην ζωή σου. Με τον καιρό θα σε ξεκλειδώσει και θα σε ξεκόψει από τα άτομα που ίσως αμφισβητούν την επιρροή που έχει πλέον πάνω σου.
Η γυναίκα είναι κατά κόρον συναισθηματικό πλάσμα. Ναι, σκέφτεται λογικά, αλλά για να συμπεριφερθεί λογικά πρέπει πρώτα να της το επιτρέψει ο συναισθηματισμός της.
Νομίζω επίσης, πως οι άνθρωποι γενικά αναζητούμε έως ένα βαθμό να πληγωθούμε, να ρισκάρουμε να διεκδικήσουμε κάτι, όχι οπωσδήποτε επειδή το χρειαζόμαστε, επειδή το έχουμε ανάγκη ή μας ταιριάζει. Ίσως διαλέγουμε να μπλεχτούμε με κάποιο άτομο γιατί ξέρει να παίζει με τον εγωισμό μας, πως να μας γειώσει όταν άλλοι μας παρακαλούν.
Οι γυναίκες συχνά μπλέκουν με άνδρες που τις καταστρέφουν. Με τον όρο «καταστρέφουν» εννοώ τη ζήλια, την κτητική συμπεριφορά, την απομόνωση από παλιές παρέες και φίλες που δεν είναι πλέον αρεστές. Μιλάω για τους άνδρες που θα σε εκβιάσουν να μη δουλέψεις, δε θα σε ενθαρρύνουν να αναλάβεις πρωτοβουλίες, να πάρεις την ζωή στα χέρια σου, να πας μπροστά σαν άτομο...
Κι όλα αυτά με καλομελετημένο συναισθηματικό πόλεμο.
Δεν ξεκινάει, βέβαια, έτσι. Συνήθως γνωρίζεις έναν άνδρα με αυτοπεποίθηση και γοητεία, μια δόση μυστηρίου και αλητείας. Ωραία όλα αυτά λες, ενδιαφέρον φαίνεται. Και όντως θα σε διεκδικήσει με τρόπο που θα σε σκλαβώσει, και η αρχή θα είναι συνήθως μέλι-γάλα.
Σίγουρα θα βρεις καμιά δυο ατέλειες αλλά εντάξει θα πεις, θα στρώσει. Θα κατεβάσεις και εσύ σταδιακά τις άμυνες σου, θα δεσμευτείς ουσιαστικά. Όχι ότι είναι κακό, είναι ανθρώπινο.
Κάπου εκεί σιγά-σιγά θα αρχίσει ο έλεγχος, η ζήλια και κανένας τσακωμός δειλά-δειλά θα ξεπροβάλλει. Θα αρχίζει να έχει αρνητική στάση σε όποιον σου ανοίγει τα μάτια και προσπαθεί να σε βοηθήσει να σε βοηθήσει να κάνεις δύο βήματα παραπάνω στην ζωή σου. Δε σε θέλει ανεξάρτητη. Θα δεις σταδιακά πως θα σε κλείνει στο καβούκι του, θα ενσωματώνεσαι στο δικό του κόσμο.
Και θα υποστηρίζει τρανταχτά πως εκεί ανήκεις
Θα έχεις και καμιά δύο φίλες που αυτός εγκρίνει να κάνεις παρέα. Πιθανότατα θα έχουν κι αυτές μια αντίστοιχη σχέση ή δε θα προσπαθούν να σε ξυπνήσουν τέλος πάντων.
Δε θα γίνουν βέβαια όλα αυτά από την μία μέρα στην άλλη. Δεν θα το επέτρεπες εξ αρχής, θα αντιδρούσες, δεν θα είχε λόγο ακόμα στην ζωή σου. Με τον καιρό θα σε ξεκλειδώσει και θα σε ξεκόψει από τα άτομα που ίσως αμφισβητούν την επιρροή που έχει πλέον πάνω σου.
Μέσα σε ένα χρόνο η
καθημερινότητά σου θα περιστρέφεται απ̕ αυτόν σε τέτοιο βαθμό, που αν φύγει θα
νιώσεις κενή. Εκεί ακριβώς θα στηρίζεται η χειριστική συμπεριφορά του. Στο ότι
πέρα απ̕ αυτόν, δε θα έχεις ζωή.
Θα σε μειώνει σταδιακά για να σου
ρίξει την αυτοπεποίθηση. Πρέπει να σε κάνει να πιστέψεις πως αν τον χάσεις ή
τον χωρίσεις δεν θα έχεις καμία ελπίδα εκεί έξω, δεν είσαι ικανή να τα
καταφέρεις.
Τουλάχιστον μ̕ αυτόν θα είσαι
ασφαλής, δυστυχισμένη αλλά ασφαλής.
Τελικά μένουμε με άτομα που μας
καταστρέφουν επειδή μας έχουν αποκόψει από κάθε εναλλακτικό στήριγμα και μας
έχουν μειώσει τόσο, που φοβόμαστε να τα κάνουμε όλα πουτάνα και να πάρουμε την
ζωή στα χέρια μας. Να μηδενίσουμε και να ξαναξεκινήσουμε.
Ποτέ δεν ξέρουμε απ̕ την αρχή μιας σχέσης πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα και αν ο άνθρωπος που θα είναι μαζί μας εκδηλώσει μια τελείως διαφορετική συμπεριφορά.
Δε διαλέγουν οι γυναίκες να
κάνουν σχέση με τέτοιους άνδρες. Απλά όταν τους εκβιάσουν συναισθηματικά τις πρώτες
φορές, θα παραμελήσουν την δική τους ζωή, τα δικά τους θέλω. Γιατί όπως είπαμε
στην αρχή, οι γυναίκες δρουν συναισθηματικά και ο εκβιασμός ενός τέτοιου άνδρα
εκεί θα στοχέψει.
Αν μέσω αυτού κάποιος καταφέρει
να σε απομακρύνει από όσους και όσα θέλει, τότε θα αποκοπείς, θα λουστείς τις
επιλογές σου και θα βαδίσεις με τα δικά του θέλω και πρέπει.
Οι επιλογές σου σε μία σχέση
συνήθως είναι δεσμευτικές. Είναι πιο δύσκολο να απαγορεύσεις σε κάποιον να σου
επιβάλλει τι να κάνεις αφού τον έχεις βάλει πρώτα σε ένα θρόνο.
Όχι, δεν είμαστε όμως όλοι τέρατα, ούτε είναι κακό πράγμα η δέσμευση και η σχέση στις μέρες μας. Κακό είναι να χάνουμε τον εαυτό μας μέσα σ' αυτήν, να χάνουμε να πάμε μπροστά.
Όχι, δεν είμαστε όμως όλοι τέρατα, ούτε είναι κακό πράγμα η δέσμευση και η σχέση στις μέρες μας. Κακό είναι να χάνουμε τον εαυτό μας μέσα σ' αυτήν, να χάνουμε να πάμε μπροστά.
Ο άνδρας που θα είναι δίπλα σου πρέπει να θέλει να πας
μπροστά, να ανοίξεις τα φτερά σου και να πετάξεις. Αν θέλει να σε κρατήσει
στατική και σου στερεί πράγματα που πρέπει να κάνεις για να νιώσεις γεμάτη,
είναι επειδή θέλει να έχει τα ηνία σου, να σε έχει καθηλωμένη. Επειδή ξέρει πως
αν ανοίξεις τα μάτια σου θα σε χάσει, και επειδή μόνο έτσι μπορεί να νιώσει
ανώτερος σου.
Πρόσεχε τους ανθρώπους που προσπαθούν να σε υποβιβάσουν, να σε καθηλώσουν, προσφέροντας για αντάλλαγμα μελόδραμα και συναισθήματα. Όταν κάποιος νοιάζεται για σένα πρέπει να σε τραβάει μπροστά από τα μαλλιά, άσχετα αν τον βολεύει ή όχι.
Πρόσεχε τους ανθρώπους που προσπαθούν να σε υποβιβάσουν, να σε καθηλώσουν, προσφέροντας για αντάλλαγμα μελόδραμα και συναισθήματα. Όταν κάποιος νοιάζεται για σένα πρέπει να σε τραβάει μπροστά από τα μαλλιά, άσχετα αν τον βολεύει ή όχι.
