Εχθές 14 Φεβρουαρίου τα Social Media κατακλύστηκαν από φωτογραφίες, άρθρα
και quotes για ανόητες αγάπες, ανόητα φιλιά και
λόγια, λόγια ψεύτικα. Όλοι παινέψαμε την τεράστια σημασία που παίζει ο έρωτας
στις ζωές μας και δεν έχω κάτι να μας προσάψω. Κάποιοι προσπάθησαν να μας κάνουν να νιώσουμε ενοχές καθώς όλοι θυμόμαστε
τον έρωτα και τον υμνούμε, αλλά ξεχνάμε τη σημερινή (στις 15 Φεβρουαρίου) που
είναι η παγκόσμια μέρα κατά του παιδικού καρκίνου.
Άλλοι πάλι επιχείρησαν να κάνουν
και μια γελοία σύγκριση ανάμεσα στις δύο μέρες, προσπαθώντας να δώσουν τη
βαρύτητα που αρμόζει σε μια μέρα όπως η σημερινή.
Όμως, δε νομίζω πως χρειάζεται να
υποβαθμίσουμε τη σημασία του έρωτα για να τονίσουμε πόσο σημαντική είναι αυτή η
μέρα.
Κάθε
νοήμων άνθρωπος είτε είναι γονιός, είτε όχι, νιώθει πως τα μικρά αυτά αθώα
πλάσματα δεν πρέπει να πονούν, να βασανίζονται απʾ τον καρκίνο, ούτε να
πεθαίνουν για κανέναν λόγο. Δεν χρειάζεται
να έχω επιχειρήματα γιʾ αυτό. Καταλαβαίνεις πολύ καλά για τι πράγμα ακριβώς
μιλάω.
Δυστυχώς, έχουμε φτάσει στην
εποχή που κανείς δεν μπορεί να ξέρει πότε ο καρκίνος θα χτυπήσει τη δική του
πόρτα, του διπλανού του ή του παιδιού του. Πρόκειται για έναν κλήρο που κανείς δε θέλει
ποτέ να τραβήξει.
Οι
αριθμοί είναι συγκλονιστικοί. Κάθε χρόνο 250.000 παιδιά περίπου νοσούν από
καρκίνο. Δυστυχώς, όμως, μόνο το 20% των παιδιών ανά τον κόσμο μπορούν να
επωφεληθούν απʾ την προηγμένη ιατρική φροντίδα.
Πάνω από
150.000 θάνατοι κάθε χρόνο θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, εάν υπήρχε
δυνατότητα έγκαιρης διάγνωσης και εξειδικευμένης θεραπείας σʾ όλα τα παιδιά. Το
80% από αυτά, προέρχεται από χώρες μέσου και χαμηλού εισοδήματος.
Μπορεί, μεν, τα παιδιά να προσβάλλονται από καρκίνο
πολύ πιο σπάνια σε σχέση με τους ενήλικες, ωστόσο, ο καρκίνος παραμένει η
συχνότερη αιτία θανάτου σε παιδιά μετά τα ατυχήματα. Το θετικό είναι πως εφόσον ο καρκίνος
διαγνωστεί αρκετά νωρίς και το παιδί υποβληθεί στα κατάλληλα θεραπευτικά
πρωτόκολλα, τότε περίπου το 70% των καρκίνων της παιδικής ηλικίας είναι ιάσιμοι.
Για αυτόν τον λόγο -κι όχι για να την «πει» στους
ερωτευμένους- η Διεθνής Ένωση Γονέων με Καρκινοπαθή Παιδιά καθιέρωσε την 15η
Φεβρουαρίου ως την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου. Μʾ αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να ενημερώσει τη
διεθνή κοινή γνώμη για τις παιδικές νεοπλασίες (καρκίνους) και να
ευαισθητοποιήσει το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον για τις ανάγκες των παιδιών
που νοσούν από καρκίνο σε όλο τον πλανήτη.
Στη χώρα
μας υπολογίζεται ότι περίπου 280-300 παιδιά κάθε χρόνο προσβάλλονται από
καρκίνο. Το 50% των περιπτώσεων καρκίνου στα παιδιά είναι λευχαιμίες κι όγκοι
του κεντρικού νευρικού συστήματος. Αν κι έχουν ακουστεί πολλά για τη διατροφή
και το περιβάλλον, επισήμως τα αίτια που προκαλούν τον καρκίνο καθώς και την
παρατηρούμενη αύξηση της επίπτωσής του, παραμένουν άγνωστα.
Αν έχεις
ήδη σκεφτεί γιατί τα γράφω όλα αυτά και τι θα μπορούσες εσύ να κάνεις… Οφείλω να σε ενημερώσω πως σήμερα στην Ελλάδα είναι καταγεγραμμένοι
37.000 δότες μυελού των οστών, αριθμός πολύ μικρός σε σχέση με άλλες χώρες (η
Πορτογαλία, για παράδειγμα, έχει 250.000 δότες).
Όμως κι
από αυτούς, μικρό ποσοστό είναι «συνειδητοποιημένοι» δότες, με αποτέλεσμα όταν
κληθούν να δώσουν μόσχευμα, να μην εμφανίζονται ή να αρνούνται. Ο μέσος όρος
των εθελοντών που αρνούνται να δώσουν μόσχευμα όταν έρθει η κρίσιμη ώρα
κυμαίνεται στο 15% - 20% στις ευρωπαϊκές χώρες. Για την Ελλάδα αυτό το ποσοστό
εκτοξεύεται στο 40% - 50%.
Οπότε αν θέλεις να βοηθήσεις…είμαι
στην ευχάριστη θέση να σου ανακοινώσω ότι μπορείς. Κάν’ το τώρα!
